Rozdział 4

Rozdział 4
Wczorajszy dzień był okropny , niby nikt by się takim czymś nie przejął , ale ja się przejęłam. Bardzo rzadko kogoś przepraszam , ale gdy już to robię to mam nadzieję że ta osoba przyjmie moje przeprosiny. Teraz tak się nie stało. Nie wiem dlaczego ale zabolało mnie to... Nawet bardzo.
Powoli wstałam z łóżka. Nie chciałam iść do szkoły  lecz musiałam ponieważ obiecałam to Alice.
Postanowiłam założyć na siebie bordowe rurki , luźną szarą koszulkę z małym suwakiem bo boku i do tego koronkowy sweterek. Umyłam zęby poczesałam się i umalowałam. Po woli zeszłam na dół. Było bardzo cicho. Nie słyszałam głosów rodziców , co mnie bardzo zdziwiło.
-Mamo? Tato?
Kurde gdzie oni są!? Nagle moją uwagę przykuła mała karteczka przyklejona na lodówce. Przeczytałam ją .
"Przepraszamy ze cię nie obudziliśmy , ale śpieszyliśmy się do pracy. Na stole masz śniadanie pewnie jak się obudzisz będzie już zimne więc sobie przygrzej. Całusy mama i tata"
Aha... To wszystko wyjaśnia.. Ulżyło mi. Podeszłam do stołu i zobaczyłam że na śniadanie były naleśniki!
"O tak!" pomyślałam. Po chwili spojrzałam na zegarek.
Zegar wskazywał 9:46
-Kurwa! Już prawie dziesiąta! Ile ja spałam! Już nie długo zacznie się trzecia lekcja!
Zaczęłam panikować. Nawet nie jedząc śniadania , założyłam na siebie torbę i wybiegłam z domu , przy tym zamykając go. Sprintem biegłam do szkoły. Przed bramą szkolną zatrzymałam się ponieważ zobaczyłam blondyna .Tak tego blondyna. Przy nim stało parę jego kumpli i jakieś do pół naga ubrane dziewczyny.Tylko jedna z nich była no jakby to powiedzieć ... normalnie ubrana. Była ona średniego wzrostu blondynką.
Spojrzałam na zegarek."O w dupę! trzecia lekcja już się zaczęła" a po chwili nowe pytania zasypywały mi głowę "Więc co oni tu robią?" " Pewnie się zerwali" i tym podobne.
Zaczęłam powolnym krokiem iść do szkoły , ponieważ nie chciałam być zauważona przez niebieskookiego.
Niestety nie udało się. Blondyn spojrzał na mnie. Po chwili ja spojrzałam na niego. I znowu to samo. Nie mogłam się od niego oderwać.Ale dlaczego?Dlaczego? Po dłuższej chwili udało mi się oderwać wzrok od jego oczu. Już chciałam wejść do szkoły , lecz nagle ktoś chwycił mnie za nadgarstki.
-Ałaaaaaaa! To boli!-pisnęłam
Chłopak nic nie odpowiedział tylko obrócił ją w swoją stronę. Nadal trzymając ją za nadgarstki. Tylko teraz już nie tak mocno.
- O nie to ty!-powiedziałam- Puść mnie! Nie chcę mieć z tobą nic wspólnego!
Chłopak tylko się uśmiechnął , i zacisnął ręce jeszcze bardziej na jej kruchych nadgarstkach
-Posłuchaj...- zaczął
-Nie ! To ty słuchaj!!! Mam cie cholernie dosyć ! Na początku zniszczyłeś mi telefon , potem zwaliłeś mnie z krzesła , obraziłeś przy całej klasie , a najgorsze jest to że - przełknęłam ślinę- ja cie przeprosiłam a ty..
- A ja co ?- przerwał patrząc się na mnie z chytrym uśmiechem.
O nie! Wiem co on kombinuje! On chce żebym się przyznała że zabolało mnie nie przyjęcie jego przeprosin! Nie ! Nie pokarze mu że jestem słaba , wręcz przeciwnie.
- a ty ..-jejku co ja mam powiedzieć-Mniejsza z tym! My się nie znamy! Dlaczego teraz ze mną rozmawiasz?Odwal się ode mnie!
Chłopak spojrzał na nią dziwnie. Nie czekał aż dziewczyna odpowie mu na pytanie zadane wcześniej . Puścił jej nadgarstki . Dziewczyna już miała odchodzić , ale chłopak podbiegł do niej i złapał ją lekko za rękę.
-Czekaj- powiedział
-Ja pierdole! czego znowu ode mnie chcesz!?
-Powiedziałaś że się nie znamy , czy nie czas to zmienić- powiedział ruszając dziwnie brwiami
Dziewczyna cicho pod nosem się zaśmiała , chciała ukryć to przed blondynem , lecz nie udało jej się to. Chłopak zobaczył to , a ona lekko się zarumieniła , na co on prychnął śmiechem.
Po dłuższym zastanowieniu powiedziałam stanowczo:
-Nie. Nie mam ochoty poznawać takiego dupka jak ty.
-Kurwa , ja tu chcę zacząć od nowa a ty ,oczywiście masz jakieś problemy-powiedział
-No mam problem ! I to z tobą. Wczoraj byłeś wielkim chamem a teraz co? Teraz niby jesteś miły. Phii -prychnęłam- myślisz że jestem głupia? -spojrzałam mu prosto w oczy. Zobaczyłam w nich gniew , bunt i ... smutek?
Już chciałam odejść ale zorientowałam się że chłopak nadal trzyma moją dłoń.
-Kurwa no! Przepraszam! Spróbuje ... to znaczy naprawdę żałuję , jakby co przeprosiny są przyjęte-Powiedział przy czym  lekko przygryzł dolną wargę co mnie bardzo pociągało.
-Phii , to ja powinnam przyjąć twoje przeprosiny-powiedziałam bez namysłu.
-No to co przyjmujesz?
-Nie.
-Ja pierdole -puścił moją rękę po czym znów powiedział - Ok. Zacznę jeszcze raz . Jestem Niall-podał mi rękę
Co on wyprawia? Jejku ...
-Julia- odpowiedziałam przy czym też podałam mu rękę.
-Czy chciałabyś pójść teraz ze mną pod salę- powiedział Niall , udając że jest no jakby to powiedzieć "grzeczny".
-Nie , muszę iść pod swoją - powiedziałam także udając
-Kurwa-szepnął pod nosem
Uśmiechnęłam się do niego i odeszłam. Szczerze? Nadal go nienawidzę . On tylko udaje... Chyba...
Niall:
Jej dotyk sprawiał mnie o dreszcze , jej oczy są niczym...
"Niall co ty człowieku pieprzysz?"- pomyślałem
Przecież to był mój plan , plan od którego powoli zaczynam szaleć.
Czy Niall naprawdę chce się zmienić , czy Julia mu wybaczy , lub wybaczyła?
____________________________________________________________
Cześć. No to mamy już 4 rozdział za sobą :) Jak czytałeś to napisz komentarz z szczerą opinią . Bardzo mi na tym zależy. Miłego weekendu <3