Rozdział 13

Rozdział 13.
Dziewczyna weszła do domu. Zdjęła buty i poszła do kuchni , o dziwo tam siedziała jej rodzicielka.
-Mamo? -spytała - Co ty tu robisz?
-Dokładnie takie pytanie mogłabym zadać tobie. Nie powinnaś być teraz w szkole?
-No..- nie dane było jej dokończyć bo kobieta jej przerwała
-Zdzwoniła wychowawczyni. Powiedziała ,że się zerwałaś...
-Mamo ja...- znów jej przerwała.
-Nie skończyłam! Podobno jeszcze do tego nie sama, tylko z jakimś chłopakiem!!!Pani powiedziała ,że jest jednym z najgorszych uczniów!-zastopowała po czym dodała- Nie powinnaś się z nim zadawać. Dlatego ja i pani uzgodniłyśmy , że ty i ten cały ..
-Niall...-dopowiedziała
-No właśnie Niall pójdziecie dzisiaj do szkoły i będziecie odpracowywać , w zamian za to ,że pani nie pójdzie z tym do dyrektora.
- Ale mamo ja dziś nie mogę! Umówiłam się z Alice.
-No to masz problem -powiedziała po czym wstała i wyszła.
To wszystko przez Horana! Zawsze tylko wkopuje mnie w problemy , a i jeszcze do tego przez niego tracę najlepszą przyjaciółkę!

Czas mijał mi wolno , gdy siedziałam na ławce przed szkołą czekając na Nialla. Miałam nadzieję ,że zjawi się  na czas i nie wpakuje nas w jeszcze większe kłopoty.Słowo daję nie miałam pojęcia dlaczego to zrobił. Coś w rodzaju zemsty za to ,że nie pozwoliłam mu na zbyt wiele? A może miał jeszcze inne intencje? Zdążyłam już nieco ochłonąć , wszystkie negatywne emocje ze mnie uszły , wyjaśniłam wszystko Alice i byłam gotowa wybaczyć mu to wszystko , gdyby tylko się zjawił.

Uczniowie powoli opuszczali mury szkoły a ja czępiłam wzrokiem Horana. Gdy w końcu go ujrzałam , podążał w moją stronę z dwoma kolegami. Chłopak spojrzał się znacząco w moją stronę , a tamci zaśmiali się cicho , wzbudzając moje podejrzenia. 

Chłopak pożegnał się z nimi krótko i ruszył w stronę Julii.Na jego twarzy pojawił się szeroki uśmiech , a ręce schował do kieszeni.

- Cześć kotku-zamruczał posyłając jej rozbawione spojrzenie.

-Nie mów tak do mnie. To ty wpakowałeś nas w to gówno i ty nas z tego wyciągniesz.- oznajmiła bez wstępów wstając z ławki.

- Ale ja wcale nie chce nas z tego wyciągnąć. Tkwimy w tym razem nie pamiętasz? 

-Nie! To był twój pomysł z wagarami! Ja niczego nie zrobiłam. W każdej chwili mogę powiedzieć ,że mnie porwałeś- powiedziała zakładając ręce na piersi.

Zaśmiał się cicho podchodząc bliżej. Poczuła jak jego dłoń delikatnie dotyka jej twarz , a oddech ogrzewa skórę. Nagle ich oczy się odnalazły , były tak blisko siebie.

-Jesteś taka piękna..- szepnął , zbliżając do siebie ich twarze ignorując to co przedtem powiedziała.

- A ty zbyt bezczelny- mruknęła w ostatniej chwili się od niego odsuwając.

Wyprostował się niechętnie mierząc ją poirytowanym spojrzeniem

-Dlaczego to robisz?- spytał mrużąc oczy.

- Bo cię nie lubię , jesteś chamski , irytujący , marudny i zdecydowanie zbyt pewny siebie.

- Niezłe , ale ja i tak doskonale wiem ,że ci się podobam.

-Nieprawda..!

Próbowałam zaprzeczyć samej sobie.

-Tak , tak łódź się dalej.. a ja i tak wiem swoje! - powiedział i puścił jej oczko , po czym rozbawiony ruszył w stronę szkoły.

Naszym zadaniem była sala matematyczna. Mieliśmy w niej wszystko wysprzątać. Podzieliłam się z nim ja miałam umyć okna a on podłogę. Okna były bardzo wysoko , więc położyłam krzesło na biurku po czym weszłam na parapet. Włożyłam słuchawki na uszy i zaczęłam myć okna. Kompletnie zapominając ,że Niall też tu jest. 

Słuchając muzyki , tańczyłam ruszając różnymi częściami ciała. Gdy skończyłam , odwróciłam się w stronę drzwi , przy których zauważyłam opartego na nich Horana , uśmiechającego się od ucha do ucha. Wyjęłam słuchawki.

-No , no nie wiedziałem , że potrafisz się tak ruszać. Jeszcze bardziej mnie zaskakujesz skarbie.

Brunetka lekko się zarumieniła po czym dodała.

-Palant.- wystawiając mu język.

Blondyn parsknął śmiechem po czym podbiegł do dziewczyny i przesunął jej z przed nosa biurko i stołek.

-Horan! Jak ja mam teraz zejść?

-Hmm możesz użyć mnie- powiedział po czym rozłożył ręce.

-Ha ha ha bardzo śmieszne -powiedziała sarkastycznie dziewczyna- A teraz oddaj Niall , nie żartuj sobie.

-Ale ja mówię , jak najbardziej poważnie.

Dziewczyna pokiwała z nie do wierzeniem głową , po czym usiadła na parapecie i zaczęła czekać , na to żeby chłopak to przysunął.

Blondyn zrobił to samo usiadł , tylko że na podłodze po czym cały czas tylko się jej przyglądał

Po 10 minutach zielonooka się poddała.

-Oj no chodź tu -powiedziała.

Niebieskooki wstał , a na jego twarzy za widniał zwycięski uśmiech. Podszedł do niej i kazał jej usiać na swoich baranach.

-Nie , tylko pomóż mi zejść- powiedziała nie zgadzając się z blondynem.

-Tak , albo wcale.

-Ty zawsze musisz postawić na swoim?Nigdy nikomu się nie poddasz?

-Nigdy- powiedział i uśmiechnął się najsłodziej jak u miał , co spowodowało ,że dziewczyna od razu mu uległa.

-Oh! Już niech ci będzie.

Dziewczyna umieściła się na chłopaku , po czym ten zdjął ją z parapetu i pobiegł w stronę męskiej łazienki.

-AAA! Horan zwolnij! - dopiero po chwili zauważyła gdzie on chce wejść- Nie ! Ja tam nie chcę ! Nie!Przestań!.

Niall stanął tuż przed łazienką , po czym powiedział.

-Nie wejdziemy tam ,jeżeli powiesz prawdę co do mnie czujesz.

-Ale... , ale przecież ja już ci powiedziałam wkurzasz mnie... -powiedziała po czym spuściła wzrok.

-Kotku , nie kłam -powiedział po czym , wszedł tam z dziewczyną . Postawił ją na podłodze , po czym wbił się w jej usta. Całował delikatnie , nie to co po przednio. Dziewczyna oddała pocałunek , który Horan pogłębił. Dziewczyna rozchyliła usta wpuszczając jego język do środka. Ich języki znów toczyły wojnę , ale teraz o dziwo wygrywała brunetka. Chłopak lekko się od niej odsunął i powiedział.

-Lubie kiedy przejmujesz inicjatywę.-a na jego twarzy za widniał chytry uśmiech.

- A ja lubię ciebie -oznajmiła bez namysłu.

Chłopak się uśmiechnął , a dziewczyna zalała rumieńcem po dopiero po chwili dotarło do niej to co powiedziała.

- To znaczy... Lubie ciebie jak się , ode mnie odsuwasz.

Serio? Jezu jaka ja jestem głupia.

Chłopak parsknął śmiechem po czym znowu musnął jej usta swoimi.

Czy chłopak jej uwierzył ? Czy powie to co on czuje? Czy może udadzą ,że to nic takiego?

______________________________________________________________________

Cześć! Przepraszam ,że tak długo nie dodawałam ale ja mam bardzo dużo sprawdzianów. Jutro też mam , dlatego napisałam taki krótki. Przepraszam wiem ,że zniszczyłam. Ale wiedzcie ,że kocham was wszystkie ♥ dziękuje , za miłe komentarze i proszę zostaw pod tym też jeżeli to czytałeś.