Rozdział 22

Rozdział 22.
Julia. [czyt. dżulja]
-Już jest okej-szepnęłam po czym odsunęłam się od blondyna.
Ten jedynie popatrzył na mnie dziwnie po czym ruszył wolnym krokiem w moją stronę, a z jego każdym pokonanym metrem bicie mojego serca gwałtownie się wzmagało. Chłopak bez słowa przyciągnął mnie do siebie, jego silne ramiona oplotły moje drobne ciało w szczelnym uścisku. Bezwstydnie napawałam się niesamowicie kuszącym zapachem jego koszuli, kurczowo zaciskając palce na jej materiale, by ani na centymetr się nie odsunął. Potrzebowałam czyjejkolwiek bliskości. A jeśli to on miał mi ją zapewnić, nie miałam absolutnie nic przeciwko. Przycisnęłam policzek do jego klatki piersiowej, mocno zaciskając powieki.
-Nie..-westchnął- nie jest okej.
Uniosłam głowę , nie wiedząc o co mu chodzi.
Przecież chciał żeby było dobrze.
-Julia, posłuchaj...-zaczął
-Niall-przerwałam-przestańmy robić awantury o jakieś małe sprzeczki-spojrzałam mu prosto w oczy-zapomnijmy-uśmiechnęłam się
Spojrzał na mnie po czym odwzajemnił uśmiech.
-Chodź-powiedział po czym złapał mnie za rękę.
Otworzył drzwi po czym , wyszliśmy na dwór.
-Wracasz do domu?-spytał
-Tak-powiedziałam , po czym przypomniałam sobie  że muszę jeszcze coś załatwić-to znaczy nie ,muszę jeszcze coś zrobić.
-Pójść z tobą?-spytał niepewnie na mnie spoglądając.
-Nie jest ok.-ścisnęłam jego rękę po czym ją puściłam.
Nie zdążyłam się nawet odsunąć bo Niall pochylił się , pewnie przyciskając swoje usta do moich.W moim brzuchu pojawiło się stado motyli.Oplatając swoje ręce wokół jego szyi , przyciągnęłam go bliżej do siebie.Naparł swoim ciałem bardziej na mnie , chwytając w swoje ręce moje biodra i je ściskając , jego palce wbiły się mi się bezboleśnie w skórę
Jęknęłam nie przerywając pocałunku , delikatnie mierzwiąc jego włosy. Jejku jakie to boskie uczucie.
Zjeżdżając dłonią po moich plecach , przytrzymał ją tam chwilę , po czym przesunął się na pośladki. Ścisnął je , sprawiając , że gwałtownie złapałam powietrze co dało mu dostęp do mojej buzi , na który czekał.Wślizgując się do moich ust , nasze języki zaczęły toczyć walkę.Jęknęłam ciągnąc go za włosy , i lekko muskając jego szyję , palcami.
Jeszcze mocniej na mnie naparł pewnie ściskając mój tyłek.Oderwał się ode mnie tylko na chwilę , po czym przechylił głowę w lewo i jeszcze raz złączył nasze usta ponownie dołączając swój język.
Smakował jak mięta.
Dopiero teraz dotarło do mnie , że robimy to w miejscu publicznym , na dodatek w miejscu szkolnym.
-Niall-szepnęłam odsuwając się od niego-tu są ludzie-dopowiedziałam odwracając wzrok od niego , czując jak się czerwienie.
-Skarbie-zaśmiał się cicho-nie ma się czego wstydzić-uniósł moją głowę, po czym przyznał-zapomniałem , że jesteś taka wstydliwa.-mrugnął do mnie.
Znowu cała się zaczerwieniłam , co poskutkowało praktycznie niesłyszalnym śmiechem blondyna.
-To..-zaczął-gdzie idziesz?
Kurde.
Idę do Harrego. Muszę z nim pogadać.
Ale raczej Niallowi tego nie powiem.Wkurzy się niepotrzebnie
-Idę do um.... kolegi.-stwierdziłam.
Blondyn spojrzał na mnie dziwnie. Zauważyłam , że zdenerwował go fakt , że idę do kolegi a nie koleżanki.
Myślałam , że będzie chciał kontynuować temat, ale tego nie zrobił za co bardzo dziękuje.
Pewnie , nie chciał znowu się kłócić.
-Spodziewaj się dzisiaj mnie około 22 u ciebie.-szepnął mi do ucha , lekko go przygryzając , po czym ruszył w stronę swoich kolegów.




Opuściłam pokój Harrego naj­szyb­ciej, jak tyl­ko mogłam. Po scho­dach zbiegłam, przes­ka­kując po dwa, trzy stop­nie. Nie oglądałam się za siebie, po­nieważ wie­działam, że tyl­ko by mnie to spo­wol­niło. Nies­te­ty już po pa­ru se­kun­dach usłyszałam kro­ki Harrego roz­le­gające się za mną, kiedy byłam już przy drzwiach. Ze zde­ner­wo­wania trzęsły mi się ręce, chciałam jak naj­szyb­ciej ot­worzyć za­mek w drzwiach, ale było to bar­dzo trud­ne, bo nie mogłam tra­fić w dziurkę od klucza. Po chwi­li mi się to udało, lecz wyczu­wałam obec­ność Harrego tuż za mną. Ot­worzyłam z roz­machem drzwi, mając nadzieję, że przy­walę ni­mi Harremu w głowę, ale on zdążył je chwy­cić i przyt­rzy­mać. Udało mi się zbiec z we­ran­dy po scho­dach, ale na tym skończyła się mo­ja ucie­czka. Poczułam je­go dłoń na mo­jej. Szar­pnął mnie i zmu­sił do od­wróce­nia. Zaczęłam mu się wy­rywać, ale miał sil­ny uścisk i naj­wy­raźniej nic so­bie z te­go nie ro­bił.
- Puszczaj mnie, kre­tynie! – krzyknęłam.
- Cze­goś tu nie ro­zumiem – od­po­wie­dział – Po co tu­taj przyszłaś jak nie po to, żeby ze mną pof­lirto­wać? Wy­jaśnij mi to.
- Już po­wie­działam – war­knęłam wściekła – Przyszłam cię od­wie­dzić, bo mar­twiłam się o ciebie. Ile ra­zy mam to jeszcze powtórzyć?
- I tyl­ko dla­tego mnie od­wie­dziłaś? Przyszłaś tu sa­ma i weszłaś do mo­jego do­mu i to kiedy oz­najmiłem ci, że jes­tem sam. Cze­go ni­by się spodziewałaś? Po­gawędki o po­godzie? Swoją drogą, spójrz, przes­tało pa­dać. Cieka­we, ja­ka po­goda będzie jut­ro? Oh nie, mam nadzieję, że nie będzie lało, bo mam w pla­nach pra­nie. A w nie­dzielę…
- Przes­tań się wy­dur­niać. Myślałam, że jes­teśmy znajomymi. Jak wi­dać, bar­dzo się po­myliłam – wrzasnęłam. W moich oczach błyszczała złość. Jak on może mnie tak trak­to­wać?
- Przyjmij sobie do wiadomości , że mnie lubisz.
- Wiesz, co so­bie przyjmę do wiado­mości?! To, że z ciebie skończo­ny du­pek! Tak, du­pek. I mam cię po­wyżej uszu. Nie chcę cię znać, ro­zumiesz?!
- Pa­miętaj, że to ty do mnie przyszłaś. Nie pro­siłem cię o to. I pa­miętaj, że mówiłem ci, że ta­kie wy­razy jak „skończo­ny du­pek” nie ro­bią na mnie wrażenia.
- Ahh… Ty i te two­je wy­wody! Wsadź je so­bie, wiesz gdzie!
- A żebyś wie­działa, że tak zro­bię! – krzyknął. Wreszcie wyp­ro­wadziłam go z równo­wagi. – Idź pieprzyć się ze swoim Niallem.
Kurwa chciałam się tylko dowiedzieć co było pomiędzy nim a Niallem a on traktuje mnie obrzydliwie.
Nie wyt­rzy­małam. Po­deszłam i uderzyłam go w twarz. Nie była to prze­myśla­na de­cyz­ja, ale cała go­towałam się ze złości, a to spra­wiło mi przy­jem­ność. Przez chwilę pat­rzy­liśmy so­bie w oczy, ja wy­zywająco, a on gniew­nie. Dysze­liśmy ciężko. W końcu po­wie­działam:
- Wiesz, uważałam cię za ko­goś in­ne­go. Nie dzwoń do mnie więcej i nie przychodź do mnie. Nie chcę mieć z tobą nic wspólne­go.
Od­wróciłam się na pięcie i ruszyłam w stronę fur­tki. Jedynie na co mam teraz ochotę to znaleść się w objęciach Nialla.
________________________________________________________________
Cześć!
Wiem , miałam dodać wcześniej , ale plany się zmieniły miałam szlaban na 3 dni , rodzice zabrali mi laptopa i dopiero dzisiaj oddali :).
Mam nadzieję , że rozdział się podobał.
Zapraszam na mojego nowego bloga>> notaveryhappystory.blogspot.com << którego zacznę prowadzić po tym.
Ej jeżeli ktoś wie jak fajnie zrobić wygląd tego bloga niech napisze w komentarzu :)
kocham was i życzę miłego weekendu majowego :D